Ziemia Józefowska położona jest w dorzeczu Szumu, Sopotu i Nepryszki. W idealnej czystości wodach tych rzek występują pstrąg i lipień. Rzeki te zasilają w wodę sztucznie powstałe zbiorniki wodne, dwa w Józefowie, w Górecku Kościelnym oraz największy (20 ha) w Majdanie Sopockim. Zbiorniki są regularnie zarybiane głównie: karpiem, płocią, linem oraz szczupakiem.

Na tych wodach co roku organizowane są ogólnopolskie zawody wędkarskie:

W Józefowie od 1972 roku działa Koło Polskiego Związku Wędkarskiego. W zeszłym roku obchodzono XXX lecie jego działalności. Oto jak wygląda jego historia.
(tekst P. Kazimierza Wancisiewicza który ukazał się w Miesięczniku Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Józefowskiej „Wiadomości Józefowskie” Nr 6/1 03.11.2002 r.).

Koło Polskiego Związku Wędkarskiego w Józefowie powstało 12 marca 1972 r., na założycielskim Walnym Zgromadzeniu Członków. Głównym inspiratorem powstania koła i jego organizatorem był Jan Skowroński ,który przez całe minione 30 lat był członkiem Zarządu koła, a przez 20 lat jego Prezesem. Funkcję tę pełni nadal. Idea powołania koła zrodziła się z wielu przyczyn, m.in.: wzrostu ilości członków PZW na tym terenie, trudności powodowanych odległością w aktywnym uczestniczeniu w życiu macierzystego koła, a było nim koło Biłgoraj, lecz przede wszystkim potrzeba decydowania i współdecydowania o wizerunku Polskiego Związku Wędkarskiego.
W momencie powstania koło obejmowało swym zasięgiem teren gmin: Józefów, Aleksandrów, Łukowa, Obsza, Zamch, Susiec i w pierwszym roku zrzeszało 82 członków. Lata 70-te, pierwszy okres istnienia i funkcjonowania koła, były czasem jego rozwoju ilościowego i jakościowego, o czym świadczy m.in. wzrost ilości członków, których w 1979 r. było już 186. Trzon Zarządu koła w tych latach stanowili: Jan Skowroński, Jan Ziomek, Stefan Sadoń, Józef Jóźwiak, Jan Lachowski, Marian Witkowski, Henryk Klawisz, Bronisław Senderek,

Ignacy Garbiec, Eugeniusz Brodowski, Stanisław Gąsiorek i Adam Bębenek. Koło było szczególnie aktywne w działalności sportowo-turystycznej i pracy z młodzieżą. Charakterystyczna dla lat 70-tych była duża ilość wycieczek wędkarskich, wycieczek połączonych ze szkoleniem młodzieży, zawodów wędkarskich. Ich celem było m.in. kształtowanie postaw poszanowania środowiska naturalnego, rozsądnego korzystania z niego, kształcenie umiejętności i integracja społeczności wędkarskiej. Powstanie koła miało też duży wpływ na zwalczanie przejawów kłusownictwa na naszym terenie. Do dziś aktywnie działa przy kole Społeczna Straż Rybacka (wcześniej Straż Ochrony Przyrody), organizując corocznie kilkadziesiąt akcji kontrolnych, rekwirując sprzęt kłusowniczy i wyrabiając w środowisku świadomość, że wody i ich otoczenie są i będą intensywniej chronione. Dużo energii wkładano i wkłada się w budowę sztucznych tarlisk, krześlisk, kryjówek mających poprawić warunki naturalnego rozwoju ryb w naszych wodach. Kładziono też nacisk na uatrakcyjnienie wędkarskie wód znajdujących się pod opieką koła. Dbano o zarybienia, które umożliwiały zarówno środki okręgu jak i fundusze zebrane przez członków koła.

W 1977 r. zarybiono rzekę Tanew z dopływami 104 tys. szt. wylęgu pstrąga potokowego a w 1979 r. 100 tys. wylęgu pstrąga i 30 tys. wylęgu palii.
W 1978 roku koło podjęło własną produkcję na użyczonych i przez siebie wyremontowanych stawach koło wsi Kozaki uzyskując m.in. 40 mln. ikry płoci, 130 kg narybku karpia i 120 tys. szt. wylęgu szczupaka.

W roku 1978 rozpoczęto budowę stanicy wędkarskiej, którą oddano do użytku w 1982 r. Obiekt o wartości 5.246 tys. ówczesnych złotych w 68% został wykonany dzięki środkom i pracy społecznej członków PZW. Na pozostałą część złożyły się dotacje ZG i ZO PZW oraz pomoc ze strony instytucji i zakładów pracy z terenu gminy. Największy wkład w powstanie stanicy wnieśli: Jan Skowroński , Bronisław Senderek, Krzysztof Jabłoński , Marian Witkowski , Stanisław Gąsiorek , Henryk Klawisz , Jan Grabowski, Marian Późniak , Edmund Momot , Mieczysław Nieścior, Stefan Sadoń, Kazimierz Wancisiewicz, Jerzy Malawski, Marian Bukowski, Zdzisław Barcicki, Ignacy Garbiec, Adam Bębenek, Józef Żarski, Jan Kawa, Kazimierz Zawiślak Jan Antoniak, Tadeusz Czapłygin, Stanisław Furlepa, Jan Ziomek, Józef Jóźwiak, Bronisław Kukiełka, Wojciech Skowroński.
W latach 1986-1987 rozbudowano stanicę, tworząc dodatkowe miejsca hotelowe z zapleczem kuchenno-sanitarnym. Dużą pomoc koło otrzymało wówczas od Przedsiębiorstwa Przemysłu Betonów ?Prefabet w Długim Kącie i jego dyrektorów: Stanisława Proca i Eugeniusza Głowackiego.W latach 80-tych nastąpił dalszy rozwój koła, które w 1982 r. liczyło już 235 członków. Rozwijały się wszystkie sfery jego działalności. Na uwagę zasługują m.in.; wprowadzenie w 1981 r. do kalendarza imprez, zawodów spinningowych ?Pstrąg Roztocza, które po początkowym statusie zawodów międzyokręgowych stały się zawodami ogólnopolskimi.
Koło dbało o ichtiofaunę administrowanych wód, czego wyrazem było m.in. kontynuowanie produkcji narybku szczupaka, karpia, pstrąga źródlanego na wspomnianym obiekcie Kozaki. W 1982 r. wyhodowano (oprócz innych) 2980 kg karpia kroczka i rozpoczęto w potokach Nepryszka i Szum hodowlę pstrąga potokowego i lipienia od stadium wylęgu do narybku, osiągając wyniki od 4 tys. szt. narybku w 1982 r., do 30 tys. w roku 1989. W 1983 r. uruchomiono w budynku stanicy wylęgarnię szczupaka, uzyskując wyniki w granicach 30 tys. szt. wylęgu w sezonie. O jakości pracy w tym zakresie świadczy fakt, że koło w 1981 r. zdobyło Proporzec Przechodni Zarządu Głównego PZW w konkursie o najlepsze koło w gospodarce rybacko-wędkarskiej (w skali kraju),a do roku 1989 zajmowało miejsca od 4 do 9.

Początek lat 90-ych związany ze zmianami ustrojowymi w naszym kraju przysporzył działaczom koła wiele problemów. Najważniejszymi były; kłopoty spowodowane dużym zmniejszeniem dochodów stanicy przy jednoczesnym gwałtownym wzroście kosztów jej utrzymania, zmniejszenie zainteresowania pracą społeczną wśród członków spowodowane w nowej trudnej sytuacji ekonomicznej koniecznością, w pierwszym rzędzie zabezpieczenia bytu sobie i własnej rodzinie. Kłopoty te jednak nie odbiły się w sposób znaczący na jakości pracy koła.
Funkcję Prezesów pełnili w tym okresie kolejno; w 1991 r. Roman Trześniowski, od 1992 Do 1999 Kazimierz Wancisiewicz, w 2000 Jerzy Kotowski i od 2001 Jan Skowroński.
Składy Zarządu koła ulegały w tym czasie dużym zmianom, ale ich podstawowy skład stanowili prócz w/w Jerzy Malawski, Ryszard Darda, Marian Walus i Józef Naklicki.
W latach 90-tych koło kontynuowało pracę we wszystkich wymienionych sferach działalności statutowej. W dalszym ciągu prowadzono hodowlę pstrąga na potoku Nepryszka i Szum, przy corocznych obsadach od 50 do 120 tys. sztuk wylęgu.
W 1993 roku w budynku stanicy wykonano wiele prac modernizacyjno – wyposażeniowych, np. przyłączono instalację gazową i podłączono obiekt do miejskiej sieci wodociągowej. W 1996 zakupiono działkę stanicy na własność PZW, a w 1988 roku dokonano gruntownej przebudowy dachu nad przybudówką.

Pod koniec lat 90-tych reaktywowano ogólnopolskie zawody ?Pstrąg Roztocza. Członkowie koła, w tym młodzież, corocznie biorą udział w wielu zawodach okręgowych, regionalnych i ogólnopolskich. 30-letnią działalność Koła PZW w Józefowie należy uznać za bardzo owocną, mimo że nie składały się na nią same sukcesy. Miarą tego są nie tylko wymienione i nie wymienione dokonania w działalności statutowej, ale samo istnienie na tym terenie cząstki Polskiego Związku Wędkarskiego, jego pozytywne postrzeganie przez społeczność lokalną i fakt, że dla wielu ludzi przynależność do koła była i jest możliwością zrealizowania swoich pasji, ambicji i zainteresowań.
Należy wyrazić przekonanie, że tak będzie i w dalszych latach, ku zadowoleniu i satysfakcji zainteresowanych i nie tylko.